Van overleven naar leven: hoe creativiteit mij terugbracht naar mezelf
“Jeannet, je denkt te veel.”
Die woorden van mijn psycholoog raakten me.
“Ga iets creatiefs doen,” zei ze. “Schilder, schrijf, doe iets met je handen.”
Mijn eerste gedachte? Ik? Creatief? Dat ben ik allang niet meer…
En toch.
Ergens diep vanbinnen voelde ik iets trillen. Alsof een stemmetje zacht fluisterde: Wat als het waar is? Wat als ik nog wél creatief ben?
We leven in een linksdenkende wereld
In onze westerse maatschappij draait bijna alles om de linker hersenhelft.
Logisch denken. Analyseren. Woorden. Regels. Nuttigheid.
We willen begrijpen, meten en bewijzen — anders lijkt het niet te tellen.
Maar wat gebeurt er als we die andere helft, onze rechter hersenhelft, vergeten?
De helft die denkt in beelden, voelt met het hart, en vertrouwt op intuïtie?
Dan raken we uit balans.
Ik ben zelf behoorlijk rechtsdenkend. Creatief, gevoelig, intuïtief. Maar jarenlang heb ik dat deel van mezelf weggestopt, omdat het niet leek te passen in onze rationele wereld. Want “gevoelig” en “creatief” klonken niet als kwaliteiten — eerder als iets onhandigs.
De geschiedenis van links denken
Dit linksgerichte denken is niet nieuw. Al in de tijd van de oude Grieken lag de nadruk op logica en rede. Wat ze konden begrijpen, kreeg waarde. Wat ze niet konden verklaren, werd als minder belangrijk gezien.
Tijdens de Reformatie in Nederland werd dat denken nog sterker. Alles moest verklaarbaar en zinnig zijn. En dat heeft ons ver gebracht — maar ook beperkt.
Want God heeft ons niet half geschapen.
Hij maakte ons met een lichaam, geest en ziel — met een linker én een rechter hersenhelft.
Pas als we beide gebruiken, leven we zoals Hij het bedoeld heeft: in balans.
Creativiteit is niet voor een paar uitverkorenen
Veel mensen zeggen: “Ik ben niet creatief.”
Maar dat geloof ik niet.
We zijn allemaal gemaakt naar Gods beeld — en God is de grootste Creator die er bestaat.
Creativiteit is niet alleen schilderen of muziek maken.
Het is ook:
- een nieuw idee bedenken,
- een onverwachte oplossing zien,
- iemand met compassie benaderen,
- of een probleem op een andere manier durven bekijken.
We zijn creatief, we zijn het alleen vergeten.
Mijn reis terug naar creativiteit
Toen ik op het randje van een burn-out stond, besloot ik — met knikkende knieën — een creatieve vakantie te boeken.
Een hele week schilderen. Zonder plan. Zonder doel.
Elke dag een nieuw doek, nieuwe kleuren, nieuwe emoties.
En wat bleek? Ik kon het nog!
Of eigenlijk: ik moest niets kunnen. Alles was goed.
De docenten waren bemoedigend, de sfeer ontspannen.
Ik voelde me vrij, blij, vol leven.
Het was alsof ik thuiskwam bij mezelf.
Sindsdien weet ik: creativiteit is heilig terrein. Daar waar hoofd en hart elkaar weer ontmoeten.
Van hoofd naar hart in één stap
Wist je dat beelden maar één stap nodig hebben om bij je gevoel te komen?
Met woorden kost dat zeven stappen.
Zeven!
Geen wonder dat we vaak blijven hangen in het denken.
Door creatief bezig te zijn, stap je direct naar je hart.
Je voelt, je herkent, je begrijpt — zonder dat je het hoeft te verklaren.
En dat is precies wat creativiteit in coaching zo krachtig maakt.
Wil jij leren coachen met hoofd, hart én handen?
Tijdens de Christelijke Creatieve Coach Week ontdek je hoe jij creativiteit kunt inzetten in jouw coaching.
Niet als trucje, maar als een manier om dieper te verbinden — met jezelf, met de ander, en met God.
Laat je rechter hersenhelft weer spreken.
Ontdek wat er gebeurt als logica en intuïtie samenwerken.
En voel hoe bevrijdend het is om te leven én te coachen vanuit creativiteit.
💛 Durf jij ook weer te gaan creëren?